این بار تقاص مرگمم را از خودم می گیرم

اگر شد در مراسم به سوگ خود می نشینم

اگر هم نشد ملالی نیست.

خود را به آبی های دریا می سپارم


فقط میدانم این را.آن کس که غرق شد
                                        
دیگر

به ساحل باز نمی گردد
 

می روم...نه.درستش این است که رفتم

گواه رفتنم هم سرخی این آب دریاست


ازاین پس آیینه نیز از دست چشمان غمینم در امان است


آری...به پایان آمده دیگر عمر هفت صبح شقایق

به پایان آمده دیگر اتلاف زیبای دقایق

به پایان آمد شاعر این شعر غمگین

فقط یک پایان زیبا بی درد...

همین...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: